Düşün deyə…
Yalnız bir dəfə olsun məni düşün, çəkdiyim ağrını bir dəfə olsun hiss et deyə!!!!
Qorxuram... Hər keçən saniyə sanki sənsizliyə bir addım daha yaxınlaşıram. Hər gedişində daha çox acı çəkirəm və hər dönüşündə bəlkə bu səfər getməz deyirəm. Xoşbəxtlik odur, ondadır deyirəm.. Xoşbəxtliyə dair nə varsa ondadır deyirəm… Nəfəs almaqdırsa yaşamaq yaşayıram, amma havanı tənəffüs etməyə bənzəmir; sən olmazsansa nəfəs ala bilmirəm. Gecələri gözlərimi bağlayıb xəyallar quruyuram, hər səhər səni görmə xəyali ilə oyanıram..
Bilirsənmi? Heç peşman olmadım səni sevdiyim üçün, bəlkə həyatımda verdiyim ən doğru qərar idi səni sevmək… Kaş ki səni başqa zaman tanısaydım... Bəlkə o zaman həyat qarşısında bu qədər yorğun dayanmazdım. Ağlayarkən gülməyi öyrətdin mənə, ən pis anımda gülməyi və heç kimin bacara bilmədiyini etdin.. Sevməyi öyrətdin..
Əvvəldən heç düşünməzdim bir gün gedəcəyini və bir daha dönməyəcəyini.. Amma onu da öyrətdin.. Bu günə qədər sənə qal demədim.. Ürəyimin dediklərini heç söyləmədim.. Çox sınadım söyləməyi amma bacara bilmədim. İndi bunları söyləməm axmaq gələ bilər sənə çünki buradasan, yanımdasan amma bilirəm yenə gedəcəksən.
Sən qorxularını sevirsən.. Mənsə qorxularımın üzərinə getməyi, döyüşməyi. Hətta gülməyi İTİRƏRKƏN BELƏ… Artıq bilirəm, bir daha getsən son gedişin olacaq…
Və mənim son gözləyişim… Mənə qoyub getdiyin son ağrı...
Çəkdiyim bu ağrını tək sən duy, sən anla deyə…
Bir sən bil deyə…
