Mən sənin baxşını sevdim... Ağlımı aparan, ürəyimi isidən.. Gözlərimdə oynayan baxışını... ♥Mən sənin o gözəl saçlarını sevdim... Dalğalanarkən ətrindən bihuş olduğum, saçların.. ♥
Yalnız bir dəfə olsun məni düşün, çəkdiyim ağrını bir dəfə olsun hiss et deyə!!!! Qorxuram... Hər keçən saniyə sanki sənsizliyə bir addım daha yaxınlaşıram. Hər gedişində daha çox acı çəkirəm və hər dönüşündə bəlkə bu səfər getməz deyirəm. Xoşbəxtlik odur, ondadır deyirəm.. Xoşbəxtliyə dair nə varsa ondadır deyirəm…
Men cox vaxtivizi almayacam , sadece kicicik bir hekaye danisacam. bir genc qiz vardi.bir oglani sevirdi.oglanda onu sevirdi.onlarin yaslarinin kicik olmasina baxmayaraq onlar sevirdiler.qizin 15 oglanin 16 yasi vardi.eyni mektebde oxuyurdular.onlarin tanisliqi ele hemin mektebde olmusdu.demeli edebiyyat dersi idi onlarin sinfi birlesmisdi.ele hemin an da olan olmusdu.oglan qiza mektub yazmishdi ancaq qiz mektubun kimeden oldugunu bilmemishdi.
Fikrət kişinin gözünün ağı-qarası bircə qız övladı vardı. Nigarı min bir çətinliklə böyüdüb 18 yaşına çatdırmışdır. Anasının vaxtsız ölümü ilə qızı böyütməyin məsuliyyəti atanın üzərinə düşmüşdü. Kişinin qızı ilə bağlı bir arzusu var idi: ağıllı, sağlam, təhsilli olması ilə yanaşı, bəlkə də ən böyük arzusu qızının saf, təmiz, əxlaqlı, bir sözlə, ləkəsiz böyüməsi idi.
Sene bu mesajı deyil üreyimi yollamaq isterdim, telefonu deyil elimi tutmani isterdim, mesaja deyil gozlerime baxib seni sevirem demeni isterdim...
Bu mesaji oxudunsa mene heyransan.Vecine deyilse meni sevirsen.Cavab versen mensiz yashaya bilmirsen.Cavab vermesen mene vurgunsan.Gorek indi ne edeceksen?
İçimden geldi yene yazmaq ve senin mende başladığın kimi başlayıram yazmağa.. Balaca bir qum denesiydin içimde xoşlandırar deyib keçmişdim. Hardan bile-bilerdim ki, seni bu qeder seve bileceyimi? Nesen sen içimde? Bağıran, imkansızlaşdıqca imkansızlaşan Sevgimi? Ne eledin mene başa düşmürem. Nece oldu ki, bu qeder böyüye bildin içimde?